Piękno destrukcji

Przypadek? Ależ skądże 

Sam autor opowiada...

W okolicach Piranu (SLO) żyją i umierają przyczepione do skał nabrzeża niezwykłe małże. Są niezauważalne, pokryte patyną czasu, mocno przywierają do porzeźbionych przez wodę skał, potrafią w sobie znany sposób przemieszczać się, ale pozostają przyssane do kamieni przez całe życie i po śmierci. Istnieje tu całkowite zespolenie żywych organizmów i skały, co tworzy absolutnie oryginalną płaszczyznę plastyczną pod względem formy i koloru. Małże kończą życie i ich muszle stanowiące jeden monolit ze skaą pozostają i powoli ulegają destrukcji, tworząc niezwykłe, figuralne formy, które zostały odkryte, sfotografowane i zasugerowane jako aluzja do życia emocjonalnego i problemów człowieka. Pozwolę sobie na stwierdzenie, że napięcia, emocje i problemy ludzi znajdują swoje odzwierciedlenie w szczególnych formach natury, jesteśmy przecież jej częścią. Może to świadczyć o tym, że jesteśmy światem przenikającym się i obserwującym się wzajemnie. Dostrzegam to w całej otaczającej nas przyrodzie: w formach skalnych, wodzie w różnych stanach skupienia, strukturach drzewnych i wielu innych...

Zapraszam na spotkanie z tymi niezwykłymi organizmami, dla których DESTRUKCJA i PIĘKNO wpisane są w ich osobowość i egzystencję i wzajemnie się przenikają...

 

Kiedy? 4 lipca 2025, godz.12-19
Gdzie? MiPBP, Galeria nad schodami